محدودیت های استفاده از راپچر دیسک ها در سیستم های حامل

وقتی یک راپچر دیسک نرم (Ductile) در یک سیستم حامل گاز پاره می شود، گاز خروجی از آن باعث باز شدن بیشتر محل پارگی در چند میلی ثانیه خواهد شد.

در سیستم های حامل مایعات، یک راپچر دیسک فقط در صورتی به سرعت و کاملا پاره می شود که مقدار قابل توجهی حباب های گاز بین مایع و دیسک قرار گرفته باشد. برای ایجاد چنین شرایطی، باید در لوله منتهی به راپچر دیسک، حداقل 10 برابر قطر لوله، گاز وجود داشته باشد.

اگر سیستم کاملا از مایع پر باشد و افزایش فشار در سیستم فقط به دلیل انبساط حرارتی مایع اتفاق بیفتد، این اضافه فشار فقط باعث تغییر فرم دیسک می شود. با این افزایش حجم، موقتا از افزایش بیشتر داخل سیستم جلوگیری می شود. اگر این فشار باز هم اضافه شود، دیسک باز هم تغییر شکل بیشتری پیدا می کند تا سرانجام باعث پاره شدن آن گردد.

در دیسک های گنبدی رو به عقب یا معکوس، فقط بعضی از انواع آنها، قابلیت پاره شدن در یک اضافه فشار مشخص را در سیستم های حامل مایعات دارند. به هنگام طراحی یک سیستم لوله کشی که فقط حامل مایع است و لازم است در آن از دیسک های گنبدی رو به عقب یا معکوس استفاده شود، باید با تولیدکننده این دیسک ها مشورت کرد. راپچر دیسک های گرافیتی شکننده هستند و در هر سیستمی که به کار روند، به طور ناگهانی پاره شده و کاملا باز می شوند.

صرف نظر از نوع یک راپچر دیسک، وجود یک حباب گاز (Gas pocket) در سیستم حامل مایع، مفید خواهد بود. حباب گاز افزایش فشار مایع به دلیل تغییر حجم را به حداقل می رساند و در سیستم های دارای نوسان بار و تغییرات مداوم نیرو، بارهای ضربه ای کاهش می دهد. در این شرایط، خرابی زودرس راپچر دیسک ها نیز کاهش می یابد.